Obowiązek organizacji pochówku jako zadanie własne gminy

Przyznanie świadczeń z pomocy społecznej co do zasady następuje w formie decyzji (art. 106 ust. 1 u.p.s.), w której ustala się prawo do świadczenia i sposób jego realizacji. Ponieważ świadczenie to udzielane jest zmarłemu, który z oczywistych względów nie może być stroną postępowania administracyjnego, to nie ma możliwości prowadzenia takiego postępowania i wydania decyzji administracyjnej. Nasuwa to wniosek, że organizacja pogrzebu, a tym samym ustalenie sposobu jego sprawienia należy ocenić jako czynność materialno-techniczną administracji.

Wyrok WSA z dnia 14 stycznia 2016 r., IV SA/Gl 358/15

Standard: 87689 (pełna treść orzeczenia)

Sprawie sprawienie pogrzebu na podstawie art. 44 u.p.s. nie należy do kompetencji rady gminy lecz jest to kompetencja organu wykonawczego, a zasadnicze znaczenie w rozpatrywanej sprawie mają przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, a w szczególności art. 17 ust. 1 pkt 15 i art. 44 u.p.s.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 15 u.p.s. stanowi, iż do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy sprawienie pogrzebu, zaś art. 44 u.p.s. stanowi, że sprawienie pogrzebu odbywa się w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego. Zdaniem Sądu pojęcie "sprawienie pogrzebu" odnosi się do konkretnej sytuacji – pogrzebu, wobec powyższego ani art. 17 ust. 1 u.p.s. ani też art. 44 u.p.s. nie upoważnia rady gminy do podjęcia uchwały, mającej charakter aktu prawa miejscowego w przedmiocie ustalenia sposobu sprawienia pogrzebu przez gminę.

Wyrok WSA z dnia 26 marca 2015 r., IV SA/Gl 737/14

Standard: 87693 (pełna treść orzeczenia)