Podmiotowy zakres prawa do pomocy społecznej

Podmiotowy zakres prawa do pomocy społecznej (art. 5 u.p.s.)

Zakres podmiotowy wskazanej ustawy o pomocy społecznej obejmuje osoby i rodziny z powodu występowania różnego rodzaju niekorzystnych zdarzeń społecznych wymienionych w art. 7, przy uwzględnieniu kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8.

Ustawa zawiera także negatywną przesłankę podmiotową w stosunku do osób odbywających karę pozbawienia wolności - art. 13 ust. 1 tej ustawy

Wyrok WSA z dnia 20 sierpnia 2013 r., II SA/Ol 429/13

Standard: 85395 (pełna treść orzeczenia)

Art. 5 ustawy o pomocy społecznej stanowi, że prawo do świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także cudzoziemcom oraz obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, również mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełniającym jeszcze dodatkowe warunki, szczegółowo wskazane w tym przepisie. Jak wynika z powyższego, pod względem podmiotowym ustawa została skierowana do szerokiego grona osób, niezależnie od posiadanego przez nich obywatelstwa, jeżeli tylko zamieszkują oni i przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uzależnienie przyznania zasiłku celowego na pokrycie strat związanych z przejściem trąby powietrznej, od spełnienia przesłanki tzw. podwójnego domicylu (art. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej; Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.), nawet przez obywateli polskich, jest w pełni uzasadnione ponieważ są to świadczenia o charakterze nieekwiwalentnym, a przy tym wypłacane ze środków publicznych, w związku z czym ustawodawca ma szeroką swobodę w zakresie formułowania wymagań, które spełnić powinny osoby ubiegające się o takie świadczenie.

Wobec ustalenia długotrwałego przebywania danej osoby poza dotychczasowym miejscem zamieszkania i rzeczywistego przeniesienia jej centrum życiowego w inne miejsce, możliwym jest uznanie, iż pomimo odmiennych zapewnień, nastąpiła zmiana woli i zamiaru, a składane oświadczenia, w których wyraża ona pragnienie dalszego zamieszkiwania we wskazanym miejscu, stanowią jedynie reminiscencję poprzedniej woli.

Wyrok WSA z dnia 16 kwietnia 2009 r., II SA/Op 83/09

Standard: 85748 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.