Dłużnik alimentacyjny w rozumieniu art. 2 pkt 3 u.p.o.u.a.

Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy dłużnikiem alimentacyjnym jest osoba zobowiązana do alimentów na podstawie tytułu wykonawczego, przeciwko której egzekucja okazała się bezskuteczna. Istotą tego postępowania jest ustalenie, czy istnieją zaległości alimentacyjne, za jaki okres czasu oraz w jakiej wysokości, co wynika z brzmienia art. 5 ust. 3a ustawy.

Dla uznania za dłużnika alimentacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy, bez znaczenia pozostają natomiast możliwości finansowe osoby zobowiązanej do alimentów, a kwestia przyczyn powstania zaległości alimentacyjnych jest irrelewantna.

Ustawodawca nie wychodzi z założenia, że dłużnik alimentacyjny nie uiszcza należnych alimentów wskutek wyłącznie własnej nagannej postawy do prawa (por. A. Korcz-Maciejko, Ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Komentarz. Legalis wyd/el 2019). Z tej przyczyny, podnoszona w skardze okoliczność, osiągania przez skarżącego dochodów pozwalających mu na terminowe płacenie alimentów, nie mogła przynieść oczekiwanych rezultatów.

Wyrok NSA z dnia 13 października 2022 r., I OSK 2086/19

Standard: 84711 (pełna treść orzeczenia)