Uznaniowy charakter decyzji w przedmiocie umorzenia zobowiązań dłużnika alimentacyjnego (art. 30 ust. 3 u.p.o.u.a.)

Zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, umorzenie należności następuje w drodze decyzji administracyjnej. W myśl art. 30 ust. 2 tej ustawy organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając jego sytuację dochodową i rodzinną.

Orzekanie na podstawie przywołanych przepisów odbywa się w ramach tzw. uznania administracyjnego, co oznacza że organ posiada swobodę wyboru rozstrzygnięcia, istotna jest natomiast argumentacja przyjęta dla uzasadnienia stanowiska zawartego w decyzji. Argumenty uzasadniające rozstrzygnięcie wydane w oparciu o uznanie administracyjne powinny mieć oparcie w prawidłowo ustalonym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wyrok NSA z dnia 14 marca 2025 r., I OSK 435/23

Standard: 84476

Umorzenie świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy zapada w ramach uznania administracyjnego. To oznacza, że nawet w przypadku spełnienia przesłanek do zastosowania ulgi, organ może, ale nie musi, ulgę taką przyznać. Kontrola sądu w odniesieniu do elementu uznania administracyjnego nie obejmuje kryterium celowości, zasadniczego w przypadku uznania, lecz koncentruje się na badaniu, czy uznanie organu nie ma charakteru arbitralnego, czy zostało należycie uzasadnione rzeczowymi argumentami. 

Wyrok NSA z dnia 22 października 2024 r., I OSK 2568/23

Standard: 84546 (pełna treść orzeczenia)