„Lot łączony”, opóźnienie; odszkodowanie (art. 2 lit. h); art. 6 i 7 rozp. (WE) nr 261/2004)

Pojęcie „lotu łączonego” obejmuje operację transportową składającą się z kilku lotów wykonywanych przez różnych obsługujących przewoźników lotniczych, którzy nie są związani żadnym szczególnym stosunkiem prawnym, jeżeli loty te zostały połączone przez biuro podróży, które wystawiło na tę operację fakturę na łączną cenę oraz jeden bilet, w związku z czym pasażer odlatujący z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego, który dotarł do miejsca docelowego ostatniego lotu z dużym opóźnieniem, może powołać się na prawo do odszkodowania na podstawie art. 7 tego rozporządzenia.

W odniesieniu do lotu łączonego w rozumieniu art. 2 lit. h) rozporządzenia nr 261/2004 stosowanie tego rozporządzenia należy oceniać w świetle pierwszego miejsca odlotu i miejsca docelowego tego lotu. Ponieważ rozporządzenie to ma zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) w szczególności zastosowanie do pasażerów odlatujących z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego, lot łączony z wylotem z takiego portu lotniczego jest objęty zakresem stosowania tego rozporządzenia (wyrok z dnia 11 lipca 2019 r., České aerolinie, C-502/18).

Żaden przepis rozporządzenia nr 261/2004 nie uzależnia kwalifikacji lotu łączonego od istnienia szczególnego stosunku prawnego pomiędzy przewoźnikami lotniczymi obsługującymi w danym przypadku składające się nań loty (wyrok z dnia 31 maja 2018 r., Wegener, C-537/17). Taki dodatkowy warunek byłby sprzeczny z realizowanym przez to rozporządzenie celem polegającym na zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony pasażerów, o którym mowa w motywie 1, ponieważ mógłby on ograniczyć przyznane pasażerom przez to rozporządzenie prawa, w tym w szczególności prawo do odszkodowania przysługujące im na podstawie art. 7 rozporządzenia nr 261/2004, jeżeli w chwili przylotu ich lot będzie miał duże, czyli wynoszące co najmniej trzy godziny opóźnienie.

Wyrok TSUE z dnia 6 października 2022 r., C-436/21

Standard: 83827 (pełna treść orzeczenia)

Artykuł 3 ust. 1 lit. a) w związku z art. 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 należy interpretować w ten sposób, że pasażer lotu łączonego, składającego się z dwóch etapów i będącego przedmiotem jednej rezerwacji u przewoźnika wspólnotowego, rozpoczynającego się na lotnisku znajdującym się na terytorium państwa członkowskiego i kończącego się na lotnisku znajdującym się w kraju trzecim, poprzez inne lotnisko w tym kraju trzecim, jest uprawniony do odszkodowania od przewoźnika lotniczego z kraju trzeciego, który wykonał cały ów lot, działając w imieniu tego przewoźnika wspólnotowego, jeżeli pasażer ten dotarł do miejsca docelowego z ponad trzygodzinnym opóźnieniem powstałym na drugim etapie tego lotu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 261/2004 lot łączony jest objęty zakresem stosowania tego rozporządzenia ze względu na to, że pasażerowie rozpoczęli podróż z lotniska znajdującego się w państwie członkowskim. W ten sposób rozporządzenie to ustanawia, do celów jego stosowania, ścisły związek z terytorium Unii. Kryterium stosowania rozporządzenia nr 261/2004 przewidziane w jego art. 3 ust. 1 lit. a) nie narusza przesłanek stosowania zasady całkowitej i wyłącznej suwerenności państwa w przestrzeni powietrznej nad swoim terytorium, ponieważ dotyczy ono pasażerów odlatujących z lotniska znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego, którzy mogą zatem zostać objęci, z uwagi na taki łącznik, kompetencją Unii.

Rozporządzenie nr 261/2004 nie ma zastosowania, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia, do lotów, które w całości odbywają się w państwie trzecim lub między dwoma państwami trzecimi, bez żadnego związku z terytorium Unii.

Wyrok TSUE z dnia 7 kwietnia 2022 r., C-561/20

Standard: 83832 (pełna treść orzeczenia)