Stwierdzenie wykonalności europejskiego nakazu zapłaty przy użyciu formularza G (art. 18 rozp. 1896/2006)

Gdy europejski nakaz zapłaty nie został doręczony w sposób zgodny z minimalnymi standardami określonymi w art. 13–15 rozporządzenia nr 1896/2006, nie może on korzystać z zastosowania procedury wykonania przewidzianej w art. 18 tego rozporządzenia. Wynika z tego, że stwierdzenie wykonalności takiego nakazu zapłaty należy uznać za nieważne.

W sytuacji gdy uchybienie takie zostanie ujawnione dopiero po stwierdzeniu wykonalności europejskiego nakazu zapłaty, pozwany powinien mieć możliwość powołania się na to uchybienie; jeżeli uchybienie to zostanie należycie dowiedzione, powinno ono skutkować nieważnością tego stwierdzenia wykonalności.

Procedura ponownego badania jest stosowana – jak wskazuje sam tytuł art. 20 rozporządzenia nr 1896/206 – „w wyjątkowych przypadkach” określonych w tym artykule w sposób wąski. Brak doręczenia nakazu do owych wyjątkowych sytuacji nie należy.

Wyrok TSUE z dnia 4 września 2014 r., C-119/13

Standard: 83273 (pełna treść orzeczenia)