Termin na złożenie sprzeciwu od europejskiego nakazu zapłaty i skutki jego niedochowania (art. 16 ust. 2 rozp. 1896/2006)
Sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty (art. 16 i 17 rozp. 1896/2006 i art. 505[19] k.p.c.)
Artykuły 16, 20 i 26 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2421 z dnia 16 grudnia 2015 r. należy interpretować w ten sposób, że: nie stoją one na przeszkodzie stosowaniu – po upływie trzydziestodniowego terminu przyznanego przez art. 16 ust. 2 tego rozporządzenia pozwanemu na wniesienie sprzeciwu od europejskiego nakazu zapłaty – przepisu prawa krajowego przyjętego przy okazji wystąpienia pandemii COVID-19 i przerywającego na okres około pięciu tygodni bieg terminów proceduralnych w sprawach cywilnych.
Wyrok TSUE z dnia 15 września 2022 r., C-18/21
Standard: 83295 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z ust. 1 art. 20 Rozporządzenia, po upływie terminu określonego w art. 16 ust. 2 pozwany jest uprawniony do złożenia wniosku o ponowne zbadanie europejskiego nakazu zapłaty przez właściwy Sąd w państwie członkowskim wydania w przypadkach, gdy:
- nakaz zapłaty został doręczony w jeden ze sposobów przewidzianych w art. 14;
- doręczenie nie nastąpiło w odpowiednim czasie umożliwiającym mu przygotowanie się do obrony,
- bez winy z jego strony lub pozwany nie miał możliwości sprzeciwienia się roszczeniu z powodu siły wyższej lub z powodu nadzwyczajnych okoliczności, które były przez niego niezawinione.
Nie wymaga pogłębionej analizy wniosek, że regulacja art. 20 ust. 1 Rozporządzenia obejmuje zatem także takie okoliczności, których w świetle polskiej procedury cywilnej dotyczy regulacja art. 168 i nast. k.p.c.
Przepisy art. 168 i nast.k.p.c. w bardziej restrykcyjny sposób niż art. 20 Rozporządzenia traktują np. kwestię terminu dla złożenia wniosku o przywrócenie terminu, czy interesu prawnego w złożeniu wniosku (art. 168 § 2 k.p.c.), a jednocześnie - w przeciwieństwie do rozwiązania z art. 505[20] § 3 i 4 k.p.c. - nie dają powodowi możliwości poddania odrębnej kontroli instancyjnej postanowienia o przywróceniu terminu dla wniesienia sprzeciwu od europejskiego nakazu zapłaty, nie wprowadzają również obowiązku wysłuchania powoda.
Postanowienie SA w Łodzi z dnia 24 kwietnia 2017 r., I ACa 1315/16
Standard: 83259 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 83258