Właściwość Trybunału Sprawiedliwości do wydania orzeczenia prejudycjalnego dotyczącego wykładni przepisów dyrektywy 93/13 o nieuczciwych warunkach
Pojęcia: nieuczciwe warunki; konsument; sprzedawca i dostawca (art. 2 D. 93/13)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Trybunał jest zobowiązany uwzględnić, w ramach podziału kompetencji między Trybunałem a sądami krajowymi, kontekst faktyczny i prawny, w jaki wpisują się pytania prejudycjalne, w takiej postaci, w jakiej został on opisany w postanowieniu odsyłającym, w związku z czym badania odesłania prejudycjalnego nie można dokonywać z punktu widzenia wykładni prawa krajowego, na którą powołuje się rząd państwa członkowskiego lub strona sporu w postępowaniu głównym [zob. podobnie wyrok z dnia 15 kwietnia 2021 r., État belge (Okoliczności zaistniałe po wydaniu decyzji o przekazaniu), C-194/19).
Wyrok TSUE z dnia 13 października 2022 r., C-405/21
Standard: 82428 (pełna treść orzeczenia)
W ramach wykonywania przysługującej mu kompetencji w zakresie dokonywania wykładni prawa Unii, przekazanej mu przez art. 267 TFUE, Trybunał może dokonać wykładni ogólnych kryteriów użytych przez prawodawcę Unii celem zdefiniowania pojęcia nieuczciwych warunków umowy (zob. podobnie postanowienie Pohotovosť, C-76/10,). Jednakże zadaniem sądu odsyłającego jest dokonanie skonkretyzowanej kwalifikacji danego postanowienia umownego w oparciu o wskazane kryteria oraz w świetle okoliczności danej sprawy. Wynika stąd, że Trybunał powinien ograniczyć się w swej odpowiedzi do udzielenia sądowi odsyłającemu wskazówek, które ten ostatni powinien uwzględnić przy dokonywaniu oceny nieuczciwego charakteru rozpatrywanego postanowienia umownego.
Wyrok TSUE z dnia 10 września 2014 r., C-34/13
Standard: 82487 (pełna treść orzeczenia)