Zniesienie exequatur (art. 17 rozp. Nr 4/2009)
ROZPORZĄDZENIE Nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych Zasady uznawania orzeczeń sądów państw obcych (art. 1145 k.p.c.)
Artykuł 17 rozporządzenia nr 4/2009, zatytułowany „Zniesienie exequatur”, zawarty w rozdziale IV tego aktu, w ust. 1 stanowi, że orzeczenia te są uznawane w innym państwie członkowskim bez konieczności przeprowadzania specjalnego postępowania. Artykuł 20 ust. 1 tegoż rozporządzenia, znajdujący się we wskazanym rozdziale IV, wymienia dokumenty, które wnioskodawca przedstawia „właściwym organom egzekucyjnym”, co pozwala przyjąć, że dokumenty przekazywane są bezpośrednio właściwym organom.
Wierzyciel świadczeń alimentacyjnych, który uzyskał orzeczenie na swoją korzyść w jednym z państw członkowskich i który zamierza doprowadzić do wykonania tego orzeczenia w innym państwie członkowskim, może przedstawić wniosek bezpośrednio do właściwego organu tego ostatniego państwa członkowskiego, takiego jak wyspecjalizowany sąd, i nie może być zobowiązany do złożenia wniosku do takiego sądu za pośrednictwem organu centralnego państwa członkowskiego wykonania.
Żaden przepis rozdziału IV, zatytułowanego „Uznawanie, wykonalność i wykonywanie orzeczeń”, nie przewiduje obowiązku zwrócenia się do organów centralnych państw członkowskich.
Wyrok TSUE z dnia 9 lutego 2017 r., C-283/16
Standard: 80685 (pełna treść orzeczenia)