Tajność narady i głosowania (art. 108 k.p.k.)

Sposób prowadzenia narady nad wyrokiem jest wyłączną domeną składu orzekającego i jakakolwiek ingerencja zewnętrzna dopuszczalna nie jest.

Takie okoliczności, jak ile razy skład się spotykał, ile czasu trwało to naradzanie się, w jaki sposób dochodzono od ostatecznego merytorycznego rozstrzygnięcia w całości objęte są bezwzględnym zakazem tajności, wynikającym z art. 108 § 1 k.p.k. 

Przygotowanie projektu wyroku przed zamknięciem przewodu sądowego nie stanowi żadnego uchybienia.

Wprawdzie przepisy k.p.k. nie regulują instytucji narady wstępnej, ale obowiązujący do dnia 1 kwietnia 2007r. Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. Nr 38, poz. 218 ze zm.) w § 67 ust. 1 pkt 2 wprost nakładał na przewodniczącego posiedzenia obowiązek podjęcia decyzji o celowości odbycia narady wstępnej. Charakter tej sprawy jasno na taką celowość wskazuje, a już samo przygotowanie projektu wyroku wręcz odbycie takiej narady wykazuje. Nie oznacza to wcale, aby po ostatnim zamknięciu przewodu sądowego, poprzedzającym wydanie wyroku, zbędne już było przeprowadzenie narady w trybie art. 408 k.p.k. Wręcz przeciwnie, jest to w procesie karnym element niezbędny i konieczny. Tyle tylko, że o ile skład orzekający już wcześniej wstępnie uzgodnił stanowisko, a wysłuchanie głosów stron bezpośrednio poprzedzających tę część narady nie spowodowało jego zmiany, to i ta stricte narada, o której mowa w art. 408 k.p.k., wcale nie musiałaby trwać wprost proporcjonalnie do obszerności zgromadzonego materiału dowodowego i stopnia złożoności sprawy. To wyłącznie skład orzekający, pod kierunkiem przewodniczącego, decyduje o przebiegu narady i głosowania oraz o czasie trwania tych czynności procesowych.

Postanowienie SN z dnia 7 października 2008 r., II KK 142/08

Standard: 80200 (pełna treść orzeczenia)