Dobro dziecka jako wartość konstytucyjna; nadrzędny interes dziecka
Dobro dziecka, dobro rodzica, dobro rodziny (art. 95 § 3 k.r.o.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Z art. 24 ust. 2 Karty, a także z art. 3 ust. 1 międzynarodowej Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 20 listopada 1989 r., do którego odnoszą się wyraźnie wyjaśnienia dotyczące art. 24 Karty, wynika, że najlepszy interes dziecka powinien nie tylko zostać uwzględniony przy ocenie co do istoty wniosków dotyczących dzieci, lecz również wpływać na proces decyzyjny prowadzący do takiej oceny, z zastrzeżeniem szczególnych gwarancji proceduralnych. Jak bowiem zauważył Komitet Praw Dziecka Organizacji Narodów Zjednoczonych, wyrażenie „najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka” w rozumieniu tego art. 3 ust. 1 odnosi się jednocześnie do prawa materialnego, zasady interpretacyjnej i przepisu proceduralnego [wyrok z dnia 11 czerwca 2024 r., Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (Kobiety identyfikujące się z wartością, jaką jest równość płci), C-646/21
Wyrok TSUE z dnia 20 marca 2025 r., C-365/23
Standard: 87618 (pełna treść orzeczenia)
Na porządek publiczny Rzeczypospolitej Polskiej składają się normy i wartości o charakterze fundamentalnym. Należy do nich, podlegające ochronie zarówno na płaszczyźnie konstytucyjnej jak i prawnomiędzynarodowej, dobro dziecka.
Uznanie zasady dobra dziecka za jedną z podstawowych zasad porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi do wniosku, że art. 7 p.p.m. nakazuje odstąpić od stosowania prawa obcego, gdy miałoby to prowadzić do skutków sprzeczną z zasadą dobra dziecka.
Wyrok SN z dnia 22 października 2021 r., IV CSKP 349/21
Standard: 80036 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 80048
Standard: 80026
Standard: 51474
Standard: 15323