Przeprowadzenie dowodu niezgodności zarejestrowanych faktów z prawdą
Akt stanu cywilnego jako wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych; zasada wyłączności (art. 3 p.a.s.c.)
Zgodnie z ar. 2 ust. 1 p.a.s.c., stanem cywilnym jest sytuacja prawna osoby wyrażona przez cechy indywidualizujące osobę, kształtowana przez zdarzenia naturalne, czynności prawne lub orzeczenia sądów, lub decyzje organów, stwierdzona w akcie stanu cywilnego. Akta stanu cywilnego służą ustalaniu i potwierdzaniu tych zdarzeń, stanowiąc wyłączny ich dowód. Ich niezgodność z prawdą może być udowodniona jedynie w postępowaniu sądowym.
W orzeczeniu z 23 czerwca 1949 r., C 441/49 (PiP z 1950 r., z8-9, s. 191 z glosą J. Litwina) SN wyjaśnił, że dopuszczalność przeprowadzenia dowodu niezgodności zarejestrowanych faktów z prawdą oznacza, iż można dowodzić, że :
1) fakt zarejestrowany jest niezgodny z prawdą,
2) fakt zarejestrowany nie jest prawidłowo zakwalifikowany , tzn. iż dane zdarzenie nie ma tego skutku prawnego, jaki mu kierownik USC przypisał.
Wyrok WSA z dnia 8 lutego 2022 r., IV SA/Wa 1548/21
Standard: 79839 (pełna treść orzeczenia)