Dane osobowe osób zmarłych

Zgodnie z treścią art. 4 pkt 1 RODO za dane osobowe uważa się informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej ("osobie, której dane dotyczą"). W motywie 27 RODO prawodawca unijny wskazuje, że rozporządzenie to nie ma zastosowania do danych osobowych osób zmarłych (zdanie pierwsze). Państwa członkowskie mogą przyjąć przepisy o przetwarzaniu danych osobowych osób zmarłych (zdanie drugie wskazanego motywu), jednak prawodawca polski takiej regulacji nie przewidział. Prezes UODO nie posiada kompetencji do rozpatrzenia sprawy dotyczącej przetwarzania danych osobowych osoby zmarłej. Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w doktrynie, wskazuje się mianowicie, tu cyt. "W znaczeniu prawnym danymi osobowymi są jedynie informacje o osobie żyjącej, natomiast nie są nimi informacje o osobie zmarłej (...).

Po śmierci osoby informacje jej dotyczące tracą status danych osobowych, co oznacza kres ochrony opartej na prawnych mechanizmach ochrony danych osobowych. Wynika to z faktu, iż prawo do ochrony danych osobowych jest prawem o czysto osobistym charakterze, ściśle powiązanym z osobą, której przysługuje. Z chwilą śmierci ustaje możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków, a co za tym idzie – kończy się przewidziana prawem ochrona osoby, której dane dotyczą." (Fajgielski P., Komentarz do art. 4 [w:] Komentarz do rozporządzenia nr 2016/679 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), [w:] Ogólne rozporządzenie o ochronie danych. Ustawa o ochronie danych osobowych. Komentarz. Wolters Kluwer Polska, 2018).

Wyrok WSA z dnia 16 stycznia 2023 r., II SA/Wa 1545/22

Standard: 79712 (pełna treść orzeczenia)