Forma wniosku o przywrócenie terminu pracownikowi
Przywrócenie pracownikowi uchybionego terminu do zgłoszenia roszczeń z art. 97 § 2[1] i art. 264 k.p. (art. 265 k.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 265 k.p. nie określa formy złożenia przez pracownika wniosku o przywrócenie terminu, a więc może on być złożony w dowolnej formie. Mając na względzie słuszny interes pracownika.
Samo wniesienie przez pracownika pozwu po upływie terminu należy potraktować jako zawierające implicite wniosek o przywrócenie terminu. W razie niepodania przez pracownika okoliczności usprawiedliwiających spóźnienie należy wezwać go do usunięcia braków w tej mierze i ocenić sprawę, z uwzględnieniem zachowania 7-dniowego terminu dla złożenia wniosku oraz przyczyn usprawiedliwiających spóźnienie.
Wyrok SN z dnia 6 grudnia 2023 r., II PSKP 13/23
Standard: 79652 (pełna treść orzeczenia)
Pracownik nie musi wprawdzie składać formalnego wniosku o przywrócenie terminu z art. 264 k.p., a uwzględnienie przez sąd spóźnionego powództwa oznacza przywrócenie terminu. Nie zmienia to jednak podstawowej zasady wynikającej z art. 265 k.p., że pracownik powinien powołać się na przyczyny usprawiedliwiające uchybienie terminu i je uprawdopodobnić, a następnie udowodnić.
Wniosek o przywrócenie terminu może być zawarty w pozwie. Z regulacji wynika, że sam pozew nie jest tożsamy z wnioskiem o przywrócenie terminu, zatem nie zastępuje brakującego wniosku. Ponadto wniosek o przywrócenie terminu powinien przyznawać fakt wniesienia odwołania po terminie. Jeżeli pracownik twierdzi, że pozew został wniesiony w terminie, to jednocześnie nie jest konieczne poszukiwanie w nim wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Nie jest to również konieczne, gdy pracownik występuje z profesjonalnym pełnomocnikiem (wyrok SN z 6 października 2016 r., III PK 151/15).
Wyrok SN z dnia 17 kwietnia 2018 r., I PK 30/17
Standard: 79667 (pełna treść orzeczenia)