Zajęcie w rozumieniu art. 300 § 2 k.k.
Udaremnienie wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego (art. 300 § 2 k.k.)
Moment, od którego mienie należy uważać za zajęte, wyznaczają odpowiednie przepisy o egzekucji sądowej (np. co do egzekucji z nieruchomości – zob. art. 925 § 1 i 2 k.p.c.) oraz o egzekucji administracyjnej, a w postępowaniu upadłościowym moment ten wyznacza data wydania postanowienia sądu o ogłoszeniu upadłości.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 22 czerwca 2022 r., II AKa 27/22
Standard: 79084 (pełna treść orzeczenia)
Przez zajęcie należy rozumieć każdy akt procesowy właściwego organu odbierający jakiemuś podmiotowi swobodę w rozporządzaniu określonym prawem majątkowym, które mu przysługuje, niekiedy odebranie tej swobody następuje z mocy samego prawa (zob. wyrok SN z dnia 15 czerwca 2004 r., II KK 38/03).
Wyrok SO w Lublinie z dnia 10 marca 2017 r., IV K 121/12
Standard: 78911 (pełna treść orzeczenia)
Zachowanie osoby godnej zaufania, polegające na usunięciu, ukryciu, zbyciu, darowaniu, niszczeniu, obciążaniu albo uszkadzaniu zajętych przedmiotów, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki odpowiedzialności karnej, wypełnia znamiona przestępstwa określonego w art. 300 § 2 k.k.
Wyrok SN z dnia 15 czerwca 2004 r., II KK 38/03
Standard: 78912 (pełna treść orzeczenia)