Wina - pojęcie; podstawa odpowiedzialności cywilnej
Wina
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
O podmiotowej niewłaściwości postępowania, a więc o winie sprawcy, mówimy w sytuacji, w której istnieją podstawy do negatywnej oceny jego zachowania z punktu widzenia zarówno obiektywnego (czyli niezgodności z obowiązującymi normami postępowania, a więc z szeroko rozumianą bezprawnością), jak i subiektywnego, czyli ocenie podlega stosunek woli i świadomości działającego do swojego czynu (por. wyroki SN z dnia 7 maja 2008 r. II CSK 4/08; z dnia 19 lutego 2003 r., V CKN 1681/00; z dnia 26 września 2003 r., IV CK 32/02).
Wyrok SN z dnia 22 lutego 2019 r., IV CSK 152/18
Standard: 73546 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 415 k.c., dla przypisania odpowiedzialności deliktowej, wymaga nie tylko ustalenia bezprawności zachowania sprawcy, lecz także jego winy. Sąd Apelacyjny podziela dominującą w orzecznictwie i literaturze tzw. normatywną koncepcję winy, uznającą winę za ujemną ocenę zachowania podmiotu, umożliwiającą postawienie mu zarzutu podjęcia niewłaściwej decyzji w danej sytuacji. Przypisanie winy polega więc na zbadaniu sfery przeżyć podmiotu i stwierdzeniu, że można mu postawić zarzut podjęcia w danej sytuacji niewłaściwej decyzji, ponieważ dopuścił się zachowania bezprawnego, umyślnie lub wskutek niedbalstwa, chociaż mógł zachować się inaczej.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 6 lipca 2018 r., I ACa 164/18
Standard: 20325
Standard: 28839
Standard: 51130
Standard: 9946
Standard: 24120
Standard: 20323
Standard: 5115
Standard: 8658
Standard: 7575
Standard: 28831
Standard: 62744
Standard: 50069
Standard: 20324
Standard: 28834
Standard: 38630