Narażenie bezpośrednie na zarażenie wirusem lub chorobą (art. 161 k.k.)
Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu (art. 148 – 162 k.k.)
Między art. 161 § 3 k.k. i art. 165 § 1 pkt. 1 k.k. zachodzi pozorny zbieg przepisów bowiem art. 161 § 3 k.k. penalizuje bezpośrednie czyli bliskie czasowo i wysoce prawdopodobne narażenie na zarażenie wielu zindywidualizowanych osób zaś art. 165§1 pkt. 1 k.k. penalizuje sprowadzenie realnego ( a więc nie musi być bezpośrednie – czyli ani bliskie czasowo ani wysoce prawdopodobne) niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia bliżej nieokreślonych osób powodując zagrożenie epidemiologiczne.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 22 listopada 2022 r., II AKa 231/22
Standard: 77103 (pełna treść orzeczenia)
W świetle wykładni językowej wyraz bezpośredni oznacza „nie mający ogniw pośrednich, dotyczący kogoś lub czegoś wprost, znajdujący się bardzo blisko, niczym nie przedzielony” (por. Słownik języka polskiego pod red. M. Szymczaka. PWN Warszawa 1979, t. I, s. 230).
W doktrynie przez bezpośrednie niebezpieczeństwo rozumie się niebezpieczeństwo grożące wprost, bez konieczności włączenia się dalszego impulsu ze strony sprawcy, bądź dodatkowej przyczyny, co oznacza tak zaawansowaną sytuację, że można w zasadzie mówić o bliskim skutku (por. L. Gardocki, Prawo karne. Warszawa 1998, s. 230-231; Kodeks Karny, Komentarz pod red. A. Zolla. Zakamycze 1998, t. II, s. 336; A. Spotowski. Funkcje niebezpieczeństwa w prawie karnym. PWN. Warszawa 1990, s. 82-87)
Postanowienie SN z dnia 1 lutego 2005 r., IV KK 449/04
Standard: 78468 (pełna treść orzeczenia)