Zbieg art. 286 k.k. i art. 294 § 1 k.k.

Przepisy artykułów 286 § 1 k.k. i 294 § 1 k.k. nie pozostają  w stosunku kumulatywnym. 

Przepis art. 294 § 1 k.k. statuuje wyłącznie możliwość obostrzenia odpowiedzialności karnej między innymi za czyn z art. 286 k.k. jeżeli sprawca dopuścił się jego popełnienia w stosunku do mienia znacznej wartości i w takim przypadku zawsze stanowi podstawę wymiaru kary.

Z podstawy skazania za czyn z punktu 15 wyroku wyeliminowano art. 11 § 2 k.k., a z podstawy wymiaru kary art. 11 § 3 k.k. Przepisy artykułów 286 § 1 k.k. i 294 § 1 k.k. nie pozostają  w stosunku kumulatywnym. 

Wyrok SA w Warszawie z dnia 3 lutego 2023 r., II AKa 169/21

Standard: 76024 (pełna treść orzeczenia)

Przestępstwo określone w przepisie art. 286 § 1 k.k. (oszustwa) nie pozostaje w zbiegu kumulatywnym z art. 294 § 1 k.k.

Przepis art. 294 § 1 k.k. nie określa samodzielnie znamion typu czynu zabronionego, co wyklucza tym samym zastosowanie w przypadku popełnienia przestępstwa oszustwa w typie kwalifikowanym konstrukcji kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy określonego w art. 11 § 2 k.k. Popełniony czyn nie może wypełniać jedynie dyspozycji art. 294 § 1 k.k., gdyż przepis ten przewiduje typy kwalifikowane – z uwagi na znaczną wartość mienia – dla typów podstawowych przestępstw kradzieży, przywłaszczenia, oszustwa, zniszczenia mienia i paserstwa. Dlatego też jest rzeczą oczywistą, że nie można przestępstwa kwalifikować wyłącznie na podstawie art. 294 § 1 k.k. bez powiązania tego przepisu z określonym typem podstawowym przestępstwa przeciwko mieniu (por. wyrok SN z dnia 23 stycznia 2002 r., V KKN 497/99, jak również przepis ten nie może stanowić samoistnej podstawy wymiaru kary.

Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 8 listopada 2016 r., II AKa 274/16

Standard: 76203 (pełna treść orzeczenia)