Zbieg przestępstw z art. 200 k.k. z art. 199 k.k. i art. 201 k.k.

Pomimo użycia w art. 199 § 3 k.k. znamienia „małoletni”, rzeczywisty obszar penalizacji wyznaczony tym przepisem dotyczy wyłącznie tych małoletnich, którzy ukończyli lat 15, ale nie ukończyli lat 18. Do takiej konstatacji prowadzi zestawienie tego przepisu z treścią art. 200 § 1 k.k., który penalizuje, i to bez wyjątku, każde obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadzenie jej do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, a zatem obejmuje także czynności opisane w art. 199 § 3 k.k. i bez znaczenie jest to, czy sprawca czyni to nadużywając zaufania lub udzielając w zamian korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy.

Co istotne, art. 200 § 1 k.k. przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności od 2 do 10 lat pozbawienia wolności, a więc o wiele surowsze aniżeli zagrożenie przewidziane w przypadku czynu zabronionego z art. 199 § 3 k.k. (od 3 miesięcy do 5 lat). Dlatego też art. 200 § 1 k.k. wyłącza stosowanie art. 199 § 3 k.k. w zakresie małoletnich poniżej lat 15. Pogląd ten, który podziela Sąd Apelacyjny, jest powszechnie akceptowany w orzecznictwie i piśmiennictwie (por. postanowienie SN z dnia 2 czerwca 2010 r., V KK 369/09)

Wyrok SA w Poznaniu z dnia 22 grudnia 2021 r., II AKa 214/21

Standard: 76906 (pełna treść orzeczenia)