Zastosowanie ustawy do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą.(art. 109 k.k.)
Odpowiedzialność za przestępstwa popełnione za granicą (art. 109 – 114a k.k.)
Z treści przepisu art. 109 k.k., który wyraża zasadę personalną stanowiąc, że ustawę kamą polską stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą, nie sposób wywodzić reguły o procesowym charakterze, jakoby obywatel polski winien, bez względu na miejsce popełnienia przestępstwa, podlegać wyłącznie polskiej jurysdykcji. Równocześnie obowiązuje bowiem zasada lojalności. Rzeczypospolita Polska jest państwem członkowskim Unii, a na każdym z tych państw spoczywa obowiązek przestrzegania zobowiązań i w konsekwencji obowiązek podjęcia wszelkich właściwych środków w celu wykonania zobowiązań wynikających z traktatu lub działań instytucji Wspólnoty. Uznanie za trafne stanowiska skarżącego musiałoby prowadzić do wyłączenia możliwości przekazania na podstawie Europejskiego Nakazu Aresztowania obywatela polskiego, a taką wykładnię art. 109 § 1 k.k. uznać należy za niedopuszczalną.
Postanowienie SA w Krakowie z dnia 17 czerwca 2014 r., II AKz 214/14
Standard: 75649 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 110 § 1 k.k., polską ustawę stosuje się do cudzoziemca, który popełnił za granicą czyn skierowany przeciwko interesem Rzeczpospolitej Polskiej, obywatela polskiego lub polskiej osoby prawnej albo jednostki niemającej osobowości prawnej oraz przestępstwo o charakterze terrorystycznym (zasada ochronna względna). Przepis ten dotyczy jednak wyraźnie jedynie cudzoziemców, którzy popełnili przestępstwo za granicą, co pozwala wnioskować z przeciwieństwa, że obywatel polski, który popełnił przestępstwo za granicą, odpowiada karnie według ustawy polskiej niezależnie od tego, w czyje interesy godzi jego czyn (co zgodne jest z zasadą narodowości podmiotowej uregulowanej w art. 109 k.k.).
Wyrok SN z dnia 29 marca 2011 r., III KK 365/10
Standard: 75661 (pełna treść orzeczenia)