Przekształcenie posiadania zależnego w samoistne

Możliwe jest przekształcenie posiadania zależnego w posiadanie samoistne, jednakże skuteczność takiego przekształcenia „wymaga, aby posiadacz uczynił to jawnie, czyli zamanifestował zmianę w sposób widoczny dla otoczenia. Sama natomiast świadomość posiadania samoistnego nie może być uznana za wystarczającą, a co za tym idzie - jest prawnie bezskuteczna” (vide: postanowienie SN z dnia 29 września 2004 roku, II CK 550/03). Uwzględniając powyższe, Sąd uznał, że w niniejszej sprawie doszło do przekształcenia posiadania zależnego J. C. w posiadanie samoistne nieruchomości z chwilą wyburzenia budynku znajdującego się na nieruchomości. Sąd uznał, że dopiero ta czynność była formą manifestacji przekształcenia woli posiadania zależnego w samoistne. Wyburzenie budynku mieszczącego się na działce, bez konsultacji z właścicielem nieruchomości, zdecydowanie stanowi wyraz woli decydowania o tej nieruchomości i nie mieści się w pojęciu „opieki” nad nieruchomością.

Postanowienia SR w Gliwicach z dnia 4 grudnia 2015 r., I Ns 531/11

Standard: 4955

Prawo cywilne przewiduje konstrukcję przekształcenia posiadania zależnego w samoistne (por. postanowienie Sądu Najwyższego, z dnia 26.03.2010 roku, sygn. akt III CSK 174/09, opubli. w LEX nr 585822). Zmiana władania o charakterze zależnym we władanie w charakterze właściciela musi jednak zostać uzewnętrzniona, tak by zamiar realizowania uprawnień właścicielskich ( cum animo rem sibi habendi) był wyraźny i widoczny, tak dla właściciela, jak i każdego obserwatora z zewnątrz. Warto tu przytoczyć orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 roku, sygn. akt III CSK 273/07, opubli. w LEX nr 376393, w którym stwierdzono, że: „O kwalifikacji posiadania, a dokładnie o istnieniu animus właścicielskiego władania decydują okoliczności faktyczne, przy czym znaczenie mają przede wszystkim okoliczności o charakterze zewnętrznym, ujawniające rzeczywistą wolę posiadacza wobec otoczenia.”

Postanowienie SR w Raciborzu z dnia 8 października 2015 r., I Ns 549/14

Standard: 4956 (pełna treść orzeczenia)