Powołanie się na brak zdolności sądowej przez stronę, której brak ten nie dotyczy

Na brak zdolności sądowej jako podstawę wznowienia może powołać się każda ze stron zakończonego postępowania.

Sąd Apelacyjny uznając, że pozwany w skardze o wznowienie postępowania nie może powołać się na brak zdolności sądowej powoda nwiązał do stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w postanowieniu z dnia 19 listopada 2003 r., V CZ 111/03 i podtrzymywanego w późniejszych orzeczeniach (zob. postanowienia SN: z dnia 11 czerwca 2008 r., V CZ 34/08 oraz z dnia 30 września 2008 r., II CZ 67/08). Odnosi się on jednak nie do wszystkich podstaw wznowienia postępowania wymienionych w art. 401 pkt 2 k.p.c., lecz jedynie do dwóch z nich – braku należytej reprezentacji strony oraz pozbawienia jej możności działania wskutek naruszenia przepisów prawa. Zgodzić się trzeba ze skarżącym, że wskazane przez Sąd Apelacyjny podmiotowe ograniczenie dopuszczalności powołania się na podstawę wznowienia w postaci braku zdolności sądowej nie wynika ani z treści art. 401 pkt 2, ani art. 407 k.p.c. 

Przyjąć zatem należy, że na brak zdolności sądowej jako podstawę wznowienia powołać się może każda ze stron zakończonego postępowania. Nie ma przy tym znaczenia, czy przed uprawomocnieniem się wyroku brak zdolności sądowej został podniesiony w drodze zarzutu.

W piśmiennictwie trafnie zauważono, że w sytuacji, gdy brak zdolności sądowej ma charakter usuwalny, interes prawny we wznowieniu postępowania może mieć zarówno strona brakiem tym dotknięta, jak i strona przeciwna. 

Postanowienie SN z dnia 11 marca 2009 r., I CZ 9/09

Standard: 73164 (pełna treść orzeczenia)