Akt stanu cywilnego jako wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych; zasada wyłączności
Akt stanu cywilnego jako wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych; zasada wyłączności (art. 3 p.a.s.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Akty stanu cywilnego, stanowią wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych, ich niezgodność może być udowodniona jedynie w postępowaniu sądowym. Oznacza to, że do chwili wydania orzeczenia przez sąd o unieważnieniu aktu stwierdzającego zdarzenie niezgodne z prawdą, nikt nie może podważyć jego ważności. Nie jest to możliwe nawet wtedy, gdy ta niezgodność z prawdą jest oczywista dla kierownika urzędu stanu cywilnego, innych organów państwowych oraz dla stron (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 lutego 2010 r., IV SA/Wa 2088/09).
Wyrok WSA z dnia 14 października 2020 r., IV SA/Wa 946/20
Standard: 79844 (pełna treść orzeczenia)
Moc dowodową aktów stanu cywilnego, a więc tym samym rolę stanu zarejestrowanego, określa się jako wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych. Akty te stanowią dokumenty urzędowe i są kwalifikowanym dowodem stanu cywilnego, w tym sensie, że złożenie wypisu takiego aktu zwalnia od składania innych dowodów dla wykazania stanu cywilnego.
Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2020 r., II OSK 828/18
Standard: 79946 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 79951