Wyłączenia zastosowania art. 352 k.p.c. co do treści ugody zawartej przed sądem
Wykładania wyroku (art. 352 k.p.c.) Ugoda sądowa (art. 10 k.p.c. i art. 223 k.p.c. w zw. z art. 203 § 4 k.p.c.)
Artykuł 352 k.p.c. nie dotyczy rozstrzygania przez sąd wątpliwości co do treści zgodnych oświadczeń woli złożonych przez strony w formie ugody zawartej przed sądem. Wniosek o uzupełnienie ugody, jako nie przewidziany przez ustawę, jest także niedopuszczalny, przez co podlega w postępowaniu sądowym odrzuceniu.
Art. 352 k.p.c. mieści się w dziale zatytułowanym "Orzeczenia" i w rozdziale obejmującym wyroki, sam zaś stanowi, że sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Sąd więc uprawniony jest do rozstrzygania wątpliwości co do treści zapadłego orzeczenia, ponieważ sam je wydał. Dlatego art. 352 k.p.c. nie dotyczy rozstrzygania przez sąd wątpliwości co do treści zgodnych oświadczeń woli złożonych przez strony, chociaż sąd patronował rokowaniom tych stron.
Postanowienie SN z dnia 21 lutego 1973 r., III CRN 415/72
Standard: 71347 (pełna treść orzeczenia)