Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych w razie nabycia własności nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym
Skutki prawomocnego postanowienia o przysądzeniu własności (art. 999 k.p.c.) Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych (art. 5 u.k.w.h.) Nieruchomość (art. 46 i 46[1] k.c.) Zasada podwójnego skutku; zasada konsensualności; Zasada kauzalności (art. 155 § 1 i art. 156 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W przypadku nabycia własności nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego, rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie ma zastosowania, gdyż nie obejmuje ona zmiany stanu prawnego, które następują jako skutek innych zdarzeń niż czynności prawne (zob. postanowienie SN z dnia 25 lutego 1963 r., III CR 177/62 oraz wyrok SN z dnia 22 września 1997 r., II CKN 730/97).
Sytuacja taka występuje przy sprzedaży egzekucyjnej. W uzasadnieniu tego zapatrywania zwrócono uwagę, że osoba biorąca udział w licytacji działa w zaufaniu do organów reprezentujących autorytet państwa.
Na każdym etapie sprzedaży nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym istnieje możliwość skorzystania przez osoby mające interes prawny z przewidzianych ustawą środków zaskarżenia. Egzekucja z nieruchomości została bowiem uregulowana w sposób nie tylko zapewniający wierzycielom efektywne zaspokojenie z nieruchomości, przy zagwarantowaniu wysokich standardów ochrony dłużnika, ale również z uwzględnieniem potrzeby ochrony potencjalnych nabywców nieruchomości.
Wyrok SN z dnia 30 czerwca 2016 r., I CSK 770/15
Standard: 70471 (pełna treść orzeczenia)
W wyroku z dnia 22 września 1998 r., II CKN 730/97 Sąd Najwyższy stwierdził, że rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie ma zastosowania, gdy nabycie własności nieruchomości następuje w toku postępowania egzekucyjnego, ponieważ nie obejmuje ona zmian stanu prawnego, które następują jako skutek innych zdarzeń niż czynności prawne. Do takich zdarzeń zaliczyć należy upływ terminu zasiedzenia, przemilczenie, sprzedaż egzekucyjną (por. postanowienie SN z dnia 25 lutego 1963 r., III CR 177/62).
W miejsce przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece wchodzą przepisy kodeksu postępowania cywilnego normujące egzekucję z nieruchomości, a w szczególności art. 998 – art. 1003. Oznacza to, że z punktu widzenia skuteczności nabycia własności nie ma znaczenia, kto był uprzednio właścicielem (por. postanowienie SN z dnia 13 czerwca 2013 r., IV CSK 666/12.)
Uchwała SN z dnia 22 listopada 2013 r., III CZP 69/13
Standard: 70470 (pełna treść orzeczenia)