Ochrona dóbr osobistych wydawcy tabloidu
Ochrona godności, czci dobrego imienia
Brak jest podstaw do przyjęcia, że wydawca tabloidu, niejako z definicji, z uwagi na sam charakter wydawanego pisma, poruszaną w nim problematykę i sposób jej prezentowania, nie zasługuje na ochronę prawną w przypadku naruszenia jego dóbr osobistych jako osoby prawnej publicznie sformułowanym nieprawdziwym zarzutem odnoszącym się do nierzetelności (przerobienia, sfałszowania) zamieszczanych w dzienniku fotografii. Takie uogólnienie uznać należy za zbyt daleko idące i pozostające w sprzeczności z konstytucyjnym standardem równości wszystkich osób fizycznych i prawnych wobec prawa (art. 32 Konstytucji RP).
Przyznanie wydawcy tabloidu co do zasady ochrony prawnej w przypadku naruszenia jego dóbr osobistych nie oznacza automatycznego uwzględnienia dochodzonych roszczeń, skoro podlegają one ocenie także z tego punktu widzenia, czy z uwagi na konkretne okoliczności nie zachodzi przypadek nadużycia przez wydawcę przysługującego mu prawa (art. 5 k.c.).
Wyrok SN z dnia 27 marca 2013 r., I CSK 518/12
Standard: 69254 (pełna treść orzeczenia)