Ustalanie wysokości wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez radę gminy (art. 8 u.s.s.)

Dodatek specjalny, przysługujący wójtowi, jest obligatoryjnym składnikiem wynagrodzenia za pracę, to nieuwzględnienie go w uchwale rady gminy, ustalającej jego wynagrodzenie, powoduje skutek w postaci zastosowania w tym zakresie bezpośrednio przepisów rozporządzeń. Rozporządzenia te gwarantują minimalną wysokość dodatku specjalnego w wysokości 20% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego, co przesądza o tym, że wójtowi przysługuje roszczenie o wypłatę dodatku w takiej wysokości.

Ustalenie wynagrodzenia w akcie kreującym stosunek pracy rodzi ten skutek, że wynagrodzenie to staje się istotnym elementem stosunku pracy, wiążącym obie strony tego stosunku, a jego zmiana, nawet w przypadku zmiany przepisów, na podstawie których zostało ustalone, jest możliwa jedynie w następstwie dokonania przez pracodawcę przewidzianych prawem czynności, przy czym taką zmianę w przypadku burmistrza miasta musi poprzedzać podjęcie przez radę miasta stosownej uchwały.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych wynagrodzenie wójta (burmistrza, prezydenta miasta) ustala rada gminy, w drodze uchwały (por. także art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym).

Ustalanie wynagrodzenia przez radę gminy dotyczy określenia wysokości wynagrodzenia wójta tej gminy (burmistrza miasta) w ramach zasad ustalonych przez Radę Ministrów w rozporządzeniu, wydanym na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z art. 37 ust. 1 pkt 4 ustawy o pracownikach samorządowych i będącym źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej (art. 87 ust. 1 Konstytucji RP) oraz źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p. Uchwała ta, kreująca jeden z warunków koniecznych umowy o pracę (art. 29 § 1 pkt 3 k.p.), jest zatem niczym innym jak postanowieniem umowy o pracę (por. m.in. wyrok SN z dnia 28 marca 2008 r., II PK 225/07).

Wyrok SN z dnia 7 grudnia 2022 r., I PSKP 93/21

Standard: 69201 (pełna treść orzeczenia)

Art. 18 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) stanowi, iż do wyłącznej właściwości rady gminy należy ustalanie wynagrodzenia wójta. Jednocześnie, w myśl art. 4 pkt 1 ustawy o pracownikach samorządowych, czynności w sprawach z zakresu prawa pracy za urząd gminy - wobec wójta -wykonuje rada gminy lub w zakresie ustalonym przez ten organ w odrębnej uchwale jej przewodniczący - w formie uchwały, z zastrzeżeniem, że uchwała ta nie może obejmować prawa do ustalania wynagrodzenia wójta. Przepisy te, z pozoru, tworzą dualizm kompetencyjny, bowiem mogą sprawiać wrażenie, iż w uprawnienia dotyczące tej samej materii, w pokrywającym się zakresie, wyposażone zostały dwa organy – Rada Ministrów- na podstawie delegacji ustawowej oraz rada gminy.

Uważne przyjrzenie się tym normom prawnym prowadzi do wniosku, iż mają one charakter komplementarny. Do zakresu kompetencji Rady Ministrów należy ustalenie obligatoryjnych i fakultatywnych składników wynagrodzenia pracowników samorządowych oraz określenie ich minimalnej i maksymalnej wysokości w stosunku do wszystkich pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich. Natomiast ustalanie wynagrodzenia przez radę gminy, dotyczy określenia wysokości wynagrodzenia wójta tej gminy w ramach zasad ustalonych przez Radę Ministrów w rozporządzeniu, będącym źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej (art. 87 ust. 1 Konstytucji RP) oraz źródłem prawa pracy w rozumieniu z 9 § 1 k.p. Uchwała ta, kreująca jeden z warunków koniecznych umowy o pracę (art. 29 § 1 pkt 3 k.p.), jest zatem niczym innym jak postanowieniem umowy o pracę.

Wyrok SN z dnia 28 marca 2008 r., II PK 225/07

Standard: 69202 (pełna treść orzeczenia)