Niedopuszczalność weryfikacji prawomocnych orzeczeń w sprawie o ochronę dóbr osobistych

Prawomocny wyrok sądu stwierdzający, że jest prawdziwe oświadczenie lustracyjne powoda o tym, iż nie pracował, nie pełnił służby ani nie był świadomym i tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu tzw. ustawy lustracyjnej z 1997 r. stanowi orzeczenie, o którym mowa w art. 365 § 1 k.p.c., i wiąże sąd rozpoznający sprawę o ochronę dóbr osobistych takiej osoby, nazwanej pomimo wiedzy o powyższym wyroku „agentem bezpieki”.

Trzeba podzielić wyrażany w orzecznictwie pogląd, że postępowanie w sprawie o ochronę dóbr osobistych nie może być wykorzystane do weryfikacji prawomocnych orzeczeń sądowych i wyników innych postępowań (zob. wyrok SA w Białymstoku z dnia 30 października 1997 r. I ACa 290/97,), zaś związanie orzeczeniem w myśl art. 365 § 1 k.p.c. oznacza niedopuszczalność przeprowadzenia postępowania dowodowego w rozstrzygniętej kwestii (zob. teza końcowa wyroku SN z dnia 4 marca 2008 r. IV CSK 441/07).

Wyrok SN z dnia 29 kwietnia 2009 r., II CSK 622/08

Standard: 68801 (pełna treść orzeczenia)