Nierozpoznanie istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. przez zaniechanie merytorycznego zbadania zarzutu potrącenia

Zaniechanie przez sąd pierwszej instancji merytorycznego zbadania zarzutu potrącenia stanowi nierozpoznanie istoty sprawy.

 W rozpoznawanej sprawie Sąd pierwszej instancji pominął merytoryczny zarzut potrącenia zgłoszony przez stronę pozwaną i nie rozpoznał go w ogóle uznając, że jest on niedopuszczalny wobec tego, iż nie nastąpił zwrot przedmiotowej nieruchomości. Nie doszło więc do rozpoznania istoty sprawy przed Sądem pierwszej instancji, bowiem uwzględnienie tego zarzutu mogło zniweczyć roszczenie powódek w wyniku wzajemnego umorzenia wierzytelności zgłoszonych w sprawie przez obie strony. Zakwestionowanie przez Sąd Apelacyjny poglądu Sądu pierwszej instancji o niedopuszczalności potrącenia i stwierdzenie dopuszczalności zgłoszenia przez stronę pozwaną tego zarzutu uzasadniało więc uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, gdyż w konsekwencji niedokonania merytorycznej oceny zarzutu potrącenia nie doszło do rozpoznania istoty sprawy, a merytoryczna ocena tego zarzutu wymagałoby przeprowadzenia w tym zakresie postępowania dowodowego w całości.

Postanowienie SN z dnia 14 marca 2013 r., I CZ 7/13

Standard: 68112 (pełna treść orzeczenia)