Samopomoc posiadacza (art. 343 § 2 k.c.)

Instytucja tzw. legalnej samopomocy określona jest w art. 343 § 2 k.c. i że według niej posiadacz nieruchomości może niezwłocznie po samowolnym naruszeniu posiadania przywrócić własnym działaniem stan poprzedni. W literaturze przedmiotu wskazuje się, że działanie posiadacza jest niezwłoczne, jeżeli w krótkim czasie po naruszeniu, bez nieuzasadnionej zwłoki, przywrócił stan poprzedni.

„Niezwłoczne” działanie nie jest rówoznaczne z działaniem „natychmiastowym”.

Oceny, czy zachowanie posiadacza miało miejsce „niezwłocznie” po dokonaniu naruszenia, należy dokonywać przy uwzględnieniu okoliczności konkretnego przypadku, mając na uwadze, że okres między naruszeniem a przywróceniem naruszonego posiadania powinien być krótki.

Nie straciło aktualności zapatrywanie, według którego niepodobna przyjąć, że działania podjęte w trzy tygodnie po naruszeniu posiadania spełniły wymogi szybkości reakcji, jakiej wymaga art. 343 § 2 k.c. dla usankcjonowania samopomocy (zob. orzeczenie SN z 27 marca 1968 r., II CR 69/68).

Wyrok SN z dnia 24 lutego 2005 r., V KK 435/04

Standard: 64778 (pełna treść orzeczenia)