Wymóg wskazania we wniosku o zasiedzenie wszystkich zainteresowanych

Zgodnie z art. 511 § 1 k.p.c. wnioskodawca ma obowiązek wskazać we wniosku o wszczęcie postępowania wszystkich zainteresowanych w sprawie. Jednak stosownie do art. 609 § 2 k.p.c. jeżeli wnioskodawca nie wskazuje innych zainteresowanych, orzeczenie może zapaść dopiero po wezwaniu innych zainteresowanych przez ogłoszenie. Sąd może zarządzić ogłoszenie również w innych wypadkach, jeżeli uzna to za wskazane.

Wnioskodawca powinien zatem we wniosku o stwierdzenie zasiedzenia wskazać dotychczasowego właściciela (współwłaścicieli) nieruchomości. Gdyby z przyczyn od siebie niezależnych tego nie uczynił, sąd powinien z urzędu podjąć czynności zmierzające do ustalenia właściciela i wezwania go do udziału w sprawie (art. 510 § 2 k.p.c.), a gdyby czynności te nie przyniosły rezultatu - zarządzić ogłoszenie przewidziane w art. 609 § 2 k.p.c. (postanowienie SN z 18 lutego 2015 r., I CSK 82/14).

Przepis art. 609 § 2 k.p.c. stosuje się wtedy, gdy wnioskodawca nie może wskazać osób zainteresowanych ponieważ są one nieznane, a ustalenie tych osób jest dla niego praktycznie niewykonalne (postanowienie SN z 24 listopada 1998 r., I CKN 897/97).

W konsekwencji, obiektywna niemożliwość wskazania współwłaścicieli zasiadywanej nieruchomości nie stanowi przeszkody we wszczęciu postępowania o stwierdzenia zasiedzenia, z tym że rozstrzygnięcie wniosku musi zostać poprzedzone ogłoszeniem o toczącym się postępowaniu (art. 609 § 2 k.p.c.). Trudno bowiem wymagać, aby posiadacz nieruchomości, który nabył jej własność przez zasiedzenie, przed złożeniem wniosku o stwierdzenie zasiedzenia miał obowiązek najpierw uregulować, niejednokrotnie złożone i wymagające wszczynania długotrwałych i kosztownych postępowań, kwestie prawne dotyczące poprzednich właścicieli nieruchomości.

Postanowienie SN z dnia 28 września 2021 r., IV CSK 429/21

Standard: 64363 (pełna treść orzeczenia)

Wnioskodawca powinien więc we wniosku o stwierdzenie zasiedzenia wskazać dotychczasowego właściciela nieruchomości. Gdyby z przyczyn od siebie niezależnych tego nie uczynił, sąd powinien z urzędu podjąć czynności zmierzające do ustalenia właściciela i wezwania go do udziału w sprawie (art. 510 § 2 k.p.c.), a gdyby czynności te nie przyniosły rezultatu – zarządzić ogłoszenie przewidziane w art. 609 § 2 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2015 r., I CSK 82/14

Standard: 64364 (pełna treść orzeczenia)