Przejęcie rzeczy ruchomych niebędących składnikami inwentarza żywego i martwego

Rzeczy ruchome niebędące składnikami inwentarza żywego i martwego pozostawały poza działaniem dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. R.P. Nr 3,poz. 13 tak Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 29 października 2010 r., I CSK 637/09, nie publ.; z dnia 6 marca 1998 r., III CKN 393/97, OSP 1998/10/171). Tego stwierdzenia nie zmieniają postanowienia § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. Nr 10, poz. 52 dalej, jako rozporządzenie z dnia 1 marca 1945 r.), któremu słusznie zarzuca się wyjście poza granice upoważnienia ustawowego (tak Sąd Najwyższy w wymienionych wyrokach z dnia 6 marca 1998 r. i 29 października 2010 r. podobnie SN wyroku z dnia 28 stycznia 2016 r., I CSK 94/156  oraz NSA w wyroku z dnia 1 grudnia 1995 r., II SA 1400/94). Istotne z punktu widzenia możliwości dochodzenia zwrotu rzeczy przejętych z powołaniem się na przepisy o przeprowadzeniu reformy rolnej jest także to, czy ruchomości objęte pozwem zostały uwzględnione w protokole, o którym mowa w § 10 ust. 2 rozporządzenia z dnia 1 marca 1945 r.

Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2018 r., I CSK 195/17

Standard: 64321 (pełna treść orzeczenia)