Słuszne zadośćuczynienie z tytułu naruszenia praw chronionych Konwencją
Europejska Konwencja Praw Człowieka
Trybunał przypomina, że zasada leżąca u podstaw przepisu o słusznym zadośćuczynieniu stanowi, że stronie skarżącej należy, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zapewnić znalezienie się w pozycji, w której znajdowałaby się, gdyby nie doszło do naruszenia postanowień Konwencji (zob. mutadis mutandis sprawę Kingsley p. Zjednoczonemu Królestwu [Wielka Izba], skarga nr 35605/97, ETPC 2002-IV). Co więcej, warunkiem koniecznym dla uzyskania odszkodowania jest istnienie więzi przyczynowo-skutkowej między rzekomą szkodą a stwierdzonym naruszeniem (zob. Nikolova p. Bułgarii [Wielka Izba], skarga nr 31195/96, ETPC 1999-II); ta sama zasada dotyczy także szkód niemajątkowych (zob. Kadiķis p. Łotwie (nr 2), skarga nr 62393/00, 4 maja 2006 roku).
MUÑOZ DÍAZ przeciwko Hiszpanii (Skarga nr 49151/07 NSA 2014)
Standard: 4350