Zarzut odwoławczy naruszenia art. 42 k.p.

Art. 42 § 1 k.p. stanowi tylko przepis odsyłający, który bezpośrednio niczego nie reguluje (przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy) i wobec tego jako taki bezpośrednio nie może on zostać naruszony (zob. wyroki SN: z 5 maja 1999 r., I PK 675/98, i z 10 listopada 1999 r., I PKN 345/99

Wyrok SN z dnia 13 sierpnia 2015 r., II PK 234/14

Standard: 61162 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 42 § 1 KP nie mógł być naruszony przez stronę pozwaną z uwagi na jego brzmienie. Jest to bowiem przepis odsyłający, który bezpośrednio niczego nie reguluje (przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy) i wobec tego jako taki bezpośrednio nie może on zostać naruszony

Wyrok SN z dnia 10 listopada 1999 r., I PKN 345/99

Standard: 61166 (pełna treść orzeczenia)