Przyczyna rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p.

Ochrona stosunku pracy pracownika niezdolnego do pracy wskutek choroby obejmuje również okres pierwszych 3 miesięcy pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, choćby pracownik nie mógł wobec pracodawcy wykazać korzystania z tego świadczenia bezpośrednio po okresie pobieranego zasiłku chorobowego.

Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę w okresie między wyczerpaniem prawa do zasiłku chorobowego a rozstrzygnięciem ostateczną decyzją organu rentowego w przedmiocie świadczenia rehabilitacyjnego jest zgodne z prawem, chyba że z decyzji tej wynika, iż w tym okresie pracownik miał prawo świadczenia rehabilitacyjnego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 r., II PK 105/15).

Przepis art. 53 § 1 pkt 1, lit. b k.p. ochroni pracownika przed rozwiązaniem stosunku pracy w okresie obejmującym łączny okres pobierania wynagrodzenia i zasiłku z tytułu choroby oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące po ustaniu okresu zasiłkowego. Jeżeli pracownik wystąpił z wnioskiem o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego, to ocena zgodności z prawem rozwiązania umowy o pracę w okresie między upływem okresu pobierania zasiłku chorobowego a rozstrzygnięciem wniosku pracownika o świadczenie rehabilitacyjne zależy od treści rozstrzygnięcia tego wniosku. Przyznanie pracownikowi prawa do przedmiotowego świadczenia, od pierwszego dnia po dniu wyczerpaniu zasiłku chorobowego, będzie oznaczać bezprawność rozwiązania umowy, albowiem data ustania stosunku pracy wypadłaby wówczas w okresie objętym ochroną przewidzianą w art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p. (wyrok SN z 26 marca 2009 r., II PK 245/08).

Artykuł 53 § 1 pkt 1b k.p. nie pozwala na rozwiązanie stosunku pracy, gdy nie upłynął jeszcze łączny okres pobierania w czasie niezdolności do pracy wynagrodzenia i zasiłku chorobowego oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące. Jeżeli postępowanie o zasiłek trwa dłużej niż podstawowy okres zasiłkowy, to pracodawca podejmuje określone ryzyko naruszenia art. 53 § 1 pkt 1b k.p., gdyż może się okazać, że pracownik uzyskuje dalszy zasiłek lub świadczenie rehabilitacje, przedłużające okres ochrony przed rozwiązaniem zatrudnienia bez wypowiedzenia (wyrok SN z 19 maja 2016 r., II PK 105/15).

Pracodawca nie jest zwolniony z odpowiedzialności za swoje działania w sytuacji, gdy z jakichś przyczyn nie wiedział o tym, że pracownik jest objęty świadczeniem rehabilitacyjnym. W sytuacji, w której zakład pracy zwalnia pracownika, nie czyniąc szczególnych ustaleń, czy świadczenie rehabilitacyjne zostanie przyznane, czy też nie i za jaki okres, działa na własne ryzyko.

Postanowienie SN z dnia 19 listopada 2024 r., I PSK 58/24

Standard: 86789 (pełna treść orzeczenia)

Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę w okresie między wyczerpaniem przez pracownika prawa do zasiłku chorobowego a rozstrzygnięciem ostateczną decyzją organu rentowego w przedmiocie świadczenia rehabilitacyjnego jest zgodne z prawem, chyba że z decyzji tej wynika, iż w tym okresie pracownik miał prawo do świadczenia rehabilitacyjnego (art. 53 § 1 pkt 1 lit. b k.p.).

Wyrok SN z dnia 26 marca 2009 r., II PK 245/08

Standard: 86794 (pełna treść orzeczenia)