Ciężar dowodu pracodawcy dochodzącego zapłaty za szkody w mieniu powierzonym
Odpowiedzialnośc pracownika za szkodę w mieniu powierzonym z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia (art. 124 k.p.) Ciężar dowodu spoczywający na pracodawcy w zakresie materialnej odpowiedzialności pracownika (art. 116 k.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Pracodawca dochodząc zapłaty od pracownika kwoty stanowiącej równowartość powstałej szkody powinien wykazać: fakt szkody (np. uszkodzenie pojazdu), jej wysokość oraz wskazać osobę odpowiedzialną, które mienie zostało powierzone (np. pracownika dysponującego samochodem) oraz właściwy sposób powierzenia mienia.
Potwierdza to treść orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 9 sierpnia 1985 r., IV PR 153/85, zgodnie z którym istota odpowiedzialności materialnej pracowników, którym mienie zostało powierzone z obowiązkiem wyliczenia się, na zasadzie art. 124 k.p. polega na tym, że na stronie powodowej ciąży obowiązek wykazania szkody, jak również konkretnych uchybień pracownika materialnie odpowiedzialnego oraz związku przyczynowego między tymi uchybieniami a powstałą szkodą.
W ramach odszkodowawczej odpowiedzialności uwzględnić należy takie zdarzenia, które w normalnym, zwykłym następstwie zdarzeń, zgodnie z prawidłowością stwierdzoną doświadczeniem, doprowadzają do powstania szkody. Przyczyna taka nie musi jednak bezpośrednio powodować szkody, gdyż obok niej mogą występować inne współprzyczyny szkody (wyrok SN z dnia 26 listopada 1977 r., V PRN 4/77).
Pracodawca nie ma obowiązku wykazywania winy pracownika. To na pracowniku spoczywa ciężar dowodu, że szkoda powstała z przyczyn przez niego niezawinionych. Pracownik może bowiem uwolnić się od odpowiedzialności gdy sam wykaże, że wina powstała z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez pracodawcę warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia (wyrok SN z dnia 20 października 1980 r., IV PR 324/80).
Odpowiedzialność za mienie powierzone ma charakter obostrzony. Po pierwsze, dlatego że sam fakt powierzenia mienia wiąże się z obowiązkiem sprawowania nad nim wzmożonej pieczy. Po wtóre, zgodnie z art. 124 k.p. pracownik, któremu powierzono mienie z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę - za stratę rzeczywistą i utracone korzyści. Nie mają w tym przypadku zastosowania żadne ograniczenia co do wysokości odszkodowania na wzór odpowiedzialności na zasadach ogólnych. Ponadto, pracodawca ma ułatwiony sposób dochodzenia odszkodowania. Wystarczy, że wykaże on szkodę w postaci niedoboru lub niezwrócenia mienia i ma prawo żądać odszkodowania od pracownika.
Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 29 grudnia 1975 r., V PZP 13/75 w razie powierzenia pracownikowi mienia z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się wystarczy wykazanie przez zakład pracy, że szkoda jest następstwem nierozliczenia się pracownika. Procedura w tym przypadku jest identyczna, jak przy odpowiedzialności na zasadach ogólnych.
Wyrok SA w Gdańsku, z dnia 23 kwietnia 2014 r., III APa 3/14
Standard: 60614 (pełna treść orzeczenia)
Pracodawca w przypadku odpowiedzialności za mienie powierzone (art. 124 KP) obowiązany jest udowodnić wyrządzenie przez pracownika szkody w tym mieniu i jej wysokość. Zmiana w tym zakresie na niekorzyść pracownika w drodze umowy jest niedopuszczalna (art. 18 KP).
Wyrok SN z dnia 19 marca 1998 r., I PKN 564/97
Standard: 30515 (pełna treść orzeczenia)