Prawo dostępu do mediów (poszczególnych miejsc i forów) w celu korzystania z wolności wyrażania opinii
Wolność prasy i innych środków społecznego przekazu (art. 14 Konstytucji i art. 1; art. 2 art. 41 Pr.Pras.) Prawo mediów
Trybunał rozstrzygał już sprawy dotyczące dostępu do poszczególnych miejsc i forów w celu korzystania z wolności wyrażania opinii. Trybunał orzekł, że pomimo znaczenia tej wolności, Artykuł 10 nie przyznaje żadnej swobody wyboru miejsca do korzystania z tego prawa, jeśli chodzi o dopuszczenie na teren prywatny, a nawet, jeśli to konieczne, na teren publiczny (zobacz Appleby i inni). Ten sam wniosek został powtórzony w sprawie Berladir i inni przeciwko Rosji, nr 34202/06, 10 lipca 2012 roku, mutatis mutandis. Rozpatrując te sprawy Trybunał wziął pod uwagę, czy przeszkoda w dostępie do danego forum spowodowała brak skutecznego korzystania z wolności wyrażania opinii. Jednakże niniejsza sprawa dotyczy nie prywatnego obszaru, ale mediów, których fundamentalna wolność wyrażania opinii jest chroniona na mocy Konwencji.
Stanowiące własność prywatną gazety muszą być wolne, aby korzystać ze swobody redakcyjnej w podejmowaniu decyzji o publikacji artykułów, komentarzy i listów wysyłanych przez osoby prywatne, a nawet przez własnych reporterów i dziennikarzy. Obowiązek państwa do zapewnienia jednostce wolności wyrażania opinii nie gwarantuje obywatelom lub ich organizacjom bezwarunkowego prawa dostępu do mediów w celu przedstawienia opinii (zobacz, mutatis mutandis, Murphy przeciwko Irlandii, nr 44179/98, 10 lipca 2003 roku, Saliyev przeciwko Rosji, nr 35016/03, 21 października 2010 roku). W opinii Trybunału zasady te znajdują zastosowanie również do publikacji reklam.
Remuszko przeciwko Polsce (Skarga nr 1562/10)
Standard: 4649