Krytyka osób publicznych i jej granice
Krytyka osób i organów publicznych
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Ochrona dóbr osobistych, a zatem także prawo do korzystania z wolności słowa kształtuje się odmiennie wobec osób publicznych, w tym, polityków czy publicznych osób prawnych. W stosunku do nich wolność wyrażania opinii jest szersza.
Osoby publiczne muszą liczyć się z krytyką swojego postępowania, a w konsekwencji w większym od przeciętnego zakresie muszą tolerować wypowiedzi krytyczne własnej działalności (por. uz. wyroku TK z dnia 12 maja 2008 r., SK 45/05, Wyroki ETPCz: z dnia 8 lipca 1986 r., Nr 9815/12, z dnia 2 lutego 2010 r., Nr 571/04).
Wolność wyrażania opinii służy debacie publicznej, która jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa demokratycznego. W jej trakcie następuje wymiana poglądów oraz informacji dotyczących spraw budzących zainteresowanie opinii publicznej, w tym dotyczących czy to osób pełniących funkcje publiczne, czy też publicznych osób prawnych. Z tego względu ochrona wolności wypowiedzi ma na celu ważny interes społeczny.
Art. 10 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności pozostawia wąski margines na ograniczenie wypowiedzi politycznych lub debat w przedmiocie kwestii leżących w interesie publicznym.
Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2021 r., III CSKP 18/21
Standard: 71106 (pełna treść orzeczenia)
Wobec osób publicznych przy ocenie ewentualnych naruszeń dóbr osobistych należy stosować inną miarę aniżeli wobec osób prywatnych. Granice dopuszczalnej krytyki w stosunku do osób publicznych oraz ich działalności są szersze, aniżeli wobec osób nieprowadzących takiej działalności. W konsekwencji ich odporność na krytykę musi być podwyższona.
Zróżnicowanie zakresu ochrony dóbr osobistych w stosunku do osób pełniących rolę publiczną stanowi jedną z podstawowych zasad w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na gruncie art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Osoby podejmujące działalność publiczną w sposób nieunikniony a zarazem świadomy i dobrowolny wystawiają się na kontrolę i reakcję ze strony opinii publicznej.
Wyrok SA w Łodzi z dnia 30 listopada 2018 r., I ACa 111/18
Standard: 25789 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 30357
Standard: 25792
Standard: 8412
Standard: 68787
Standard: 68050
Standard: 4633
Standard: 4632
Standard: 4634
Standard: 4776