Związanie sądu skazującym wyrokiem za przestępstwo z art. 302 k.k. w sprawie ze skargi pauliańskiej
Związanie prawomocnym wyrokiem skazującym sądu karnego (art. 11 k.p.c.) Zaspokojenie niektórych wierzycieli w razie grożącej niewypłacalności lub upadłości (art. 302 k.k.)
Wypełnienie znamion czynu zabronionego art. 302 § 1 k.k. przekłada się na spełnienie przesłanek skargi pauliańskiej w rozumieniu art. 527 k.c.
Skazanie dłużnika za przestępstwo, którego znamieniem było działanie na szkodę innych wierzycieli, wyklucza dokonanie odmiennych ustaleń przez sąd cywilny.
Szczegółowe ustalenia dotyczące wartości przedmiotu zabezpieczenia czy zaspokojenia nie są wiążące, ponieważ decydujące znaczenie dla bytu przestępstwa ma działanie na szkodę innych wierzycieli, a nie jej ostateczne wyrządzenie. Nie oznacza to jednak, że możliwe jest wykazywanie w procesie cywilnym, że czynność prawna dłużnika nie krzywdziła jednak wierzycieli, ponieważ także przepisy o skardze pauliańskiej nie wiążą pokrzywdzenia wierzyciela z poniesieniem przez niego szkody (por. wyrok SN z dnia 29 czerwca 2004 r., II CK 367/03), lecz z powstaniem lub powiększeniem się niewypłacalności dłużnika - ta przesłanka zaś wynika z opisu czynu
Wyrok SN z dnia 21 marca 2019 r., II CSK 82/18
Standard: 59712 (pełna treść orzeczenia)