Bezpodstawne zarzuty nie oparte na faktach wobec sędziów i prokuratorów
Krytyka sądów , sędziów i prokuratorów
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Portugalski prawnik wystosował pismo do Krajowej Rady Sądownictwa, skarżąc się na stronniczość sędziego w postępowaniu, w którym był obrońcą. Zarzucił mu korupcję i oszustwo. Żądał wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec sędziego. Sędzia wniósł powództwo o zadośćuczynienie. Sądy uznały, iż prawnik naruszył dobra osobiste sędziego honor i uczciwość zawodową powoda jako przedstawiciela sądownictwa i zasądziły zadośćuczynienie. Prawnik wniósł skargę do ETPCz.
Trybunał uznał zarzuty skargi wystosowanej do KRS jako stwierdzenia o faktach (przyjęcie łapówki) Słusznie więc sądy krajowe nakazały skarżącemu przedstawienie dowodów prawdy na jego twierdzenia, których skarżący nie przedstawił. Trybunał uznał zatem, że słusznie sądy cywilne uznały, że zarzuty adwokata za bezpodstawne a podjęte środki ochrony były właściwe i wystarczające.
Wyrok ETPCz z dnia 12 lutego 2019 r., skarga nr 70465/12
Standard: 20793
Art. 234 kk penalizuje fałszywe oskarżenie innej osoby o popełnienie czynów sankcjonowanych przez prawo karne, prawo karne skarbowe, prawo wykroczeń oraz prawo dyscyplinarne. Przy czym dla bytu tego przestępstwa konieczna jest fałszywość oskarżenia, a zatem oskarżenie musi być zarówno przedmiotowo, jak i podmiotowo nieprawdziwe. Przedmiotowa nieprawdziwość oznacza niezgodność podanych faktów z obiektywnym stanem rzeczy, zaś podmiotowa nieprawdziwość oznacza, że sprawca ma świadomość obiektywnej nieprawdziwości stawianych zarzutów.
Przestępstwo to jest przestępstwem umyślnym , które może być popełnione tak z zamiarem bezpośrednim jak i ewentualnym.
Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić, należy, iż oskarżony A. D. niewątpliwie wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu. Wielokrotnie bowiem przed organami powołanymi do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwa o przestępstwa i przewinienia dyscyplinarne składał fałszywe zawiadomienia, w których pomawiał Sędziego Sądu Rejonowego w W. A. K. o przestępstwa i przewinienia dyscyplinarne związane z nieprawidłowym prowadzeniem przeciwko niemu postępowania sądowego sygn. akt II K 888/12 i podrobieniu przez tegoż sędziego protokołów rozpraw. Jednocześnie oskarżony działał w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a zatem w warunkach z art. 12 kk. Oskarżony miał przy tym świadomość tego, że czyny zarzucane przez niego A. K. w rzeczywistości nie miały miejsca. Postępując w ten sposób i składając fałszywe zawiadomienie o popełnieniu przez Sędziego A. K. przestępstw i przewinień dyscyplinarnych, które w rzeczywistości nie zostały popełnione oskarżony chciał wzruszyć poza zwykłym tokiem instancji niekorzystny dla niego wyrok.
Wyrok SR w Łukowie z dnia 25 maja 2017 r., II K 500/16
Standard: 35192 (pełna treść orzeczenia)