Pozorna likwidacja stanowiska

Fikcyjna likwidacja stanowiska pracy ma ona miejsce, gdy za pracownika zostanie zatrudniona inna osoba w niższym wymiarze czasu pracy (wyrok SN z dnia 15 grudnia 1982 r., I PRN 130/82).

Pozorna likwidacja stanowiska zachodzi również wówczas, gdy dochodzi tylko do zmiany nazwy stanowiska lub nieistotnej zmiany zakresu związanych z nim zadań (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 19 maja 2011 r., III PK 75/10, LEX nr 901632 i z dnia 20 czerwca 2018 r., I PK 48/17

Wyrok SN z dnia 13 maja 2021 r., III PSKP 18/21

Standard: 59185 (pełna treść orzeczenia)

Pozorność może dotyczyć likwidacji stanowiska pracy, ale może także dotyczyć przyczynowości mającej uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, którą deklaruje pracodawca (zob. wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2007 r., II PK 265/06).

Wyrok SN z dnia 9 maja 2019 r., I PK 40/18

Standard: 61207 (pełna treść orzeczenia)

Dowiedzenie się przez pracownika już po upływie terminu określonego w art. 264 § 1 k.p., ale w okresie wypowiedzenia umowy o pracę, że faktycznie nie doszło do likwidacji jego stanowiska pracy, jak podano w wypowiedzeniu umowy o pracę, a na jego miejsce została zatrudniona nowa osoba, uzasadnia wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania (art. 265 § 1 i 2 k.p.). Od daty dowiedzenia się o tej okoliczności biegnie termin do wniesienia odwołania do sądu. Kwestia ta podlega weryfikacji w toku rozpoznania sprawy.

Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2019 r., II PK 246/17

Standard: 61572 (pełna treść orzeczenia)