Jednostronne, nieodpłatne zobowiązanie się pracownika do powstrzymania się od działalności konkurencyjnej

O tym czy nieodpłatne zobowiązanie się będącej pracownikiem strony umowy o zakazie konkurencji do nieprowadzenia działalności konkurencyjnej i nieświadczenia pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność jest prawnie skuteczne rozstrzygać będą zgodność treści lub celu stosunku prawnego, który ma podstawę w umowie o zakazie konkurencji, z ustawą, z zasadami współżycia społecznego i z naturą tego stosunku. Uzgodnienie odszkodowania ani nie jest prawem nakazane, ani zabronione.

W przeciwieństwie do klauzuli konkurencyjnej (umowy przewidującej zakaz działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy), umowa o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy może, więc być zarówno umową dwustronnie, jak i jednostronnie zobowiązującą. Do zakresu swobody kształtowania jej treści trzeba należy więc stosować odpowiednio art. 353[1] k.c.

Wyrok SN z dnia 10 października 2002 r., I PKN 560/01

Standard: 58606 (pełna treść orzeczenia)