Pojęcie zarządcy w rozumieniu art. 788 § 2 k.p.c.

Zarządcą w rozumieniu art. 788 § 2 k.p.c. - jest tylko osoba sprawująca we własnym imieniu zarząd masy majątkowej, która stanowi mienie dłużnika (art. 935 § 1 k.p.c. w zw. z art. 737, 636, 908 k.p.c., art. 203 i 269 k.c., art. 611-616 k.p.c.).

Przedmiotom egzekucji świadczeń pieniężnych jest mienie dłużnika. Mieniem dłużnika może zarządzać także osoba trzecia. Zarząd wykonywany w imieniu dłużnika nie ogranicza dłużnika w prawie rozporządzania składnikami majątku oddanego przezeń pod piecze zarządcy (art. 750 k.c.). Ograniczenia w tym przedmiocie powoduje już jednak ustanowienie przez sąd zarządcy masy majątkowej dłużnika (art. 203, 269 k.c. w zw. z art. 611-616 k.p.c., art. 908, 933 k.p.c. i in.). Tu bowiem zarządca ma prawo we własnym imieniu, a więc z wyłączeniem właściciela, do pobierania pożytków z majątku poddanego zarządowi, spieniężenia ich, czynienia określonych wydatków, jak też - w sprawach dotyczących zarządu - może pozywać i być pozywany (art. 935, 940 k.p.c.). Toteż kodeks stanowi (art. 780 k.p.c.), że w takiej sytuacji do egzekucji z mienia poddanego pieczy zarządcy konieczny jest tytuł egzekucyjny wydany przeciwko zarządcy, a gdy dłużnikowi odjęto zarząd po powstaniu tytułu egzekucyjnego opiewającego na niego, sąd - po wykazaniu tego dokumentem - nada klauzulę wykonalności przeciwko zarządcy (art. 788 § 2 k.p.c.).

Postanowienie SN z dnia29 stycznia 1987 r., II CZ 3/87

Standard: 58520 (pełna treść orzeczenia)