Odbiór dokumentów stanowiących dowód wierzytelności (art. 888 i art. 902 k.p.c.)

Zgodnie z art. 888 § 1 k.p.c., na wniosek wierzyciela komornik odbierze dłużnikowi dokumenty stanowiące dowód wierzytelności i złoży je do depozytu sądowego. Przepis ten dotyczy egzekucji z wynagrodzenia za pracę, jego zastosowanie jednak jest szersze, jest on bowiem stosowany także przy egzekucji z rachunków bankowych (art. 893 k.p.c.) oraz egzekucji z innych wierzytelności i innych praw majątkowych (art. 902 k.p.c.). Ma on na względzie nie tylko dokumenty stwierdzające powstanie lub istnienie wierzytelności, lecz także wszelkie pisma, za pomocą których można prowadzić dowód, że zajęta wierzytelność istnieje.

Artykuł 888 § 1 k.p.c. służy zatem udowodnieniu wierzytelności w celu ułatwienia egzekucji w stosunku do dłużnika tej wierzytelności. Po to, żeby uniknąć zagubieniu dokumentów i pism, składa się je do depozytu sądowego. Przepis ten w żadnym zakresie nie nawiązuje do prawnomaterialnej dyspozycji art. 465 k.c. Nie ma on nic wspólnego ze zwolnieniem się dłużnika z wykonania zobowiązania.

Uchwała SN z dnia 5 grudnia 1986 r., III CZP 62/86

Standard: 58427 (pełna treść orzeczenia)