Odmowa wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym
Prawo do sądu sprawiedliwego i rzetelnego
Trybunał pragnie zauważyć, że w sprawie Vergauwen i Inni przeciwko Belgii ((decyzja), skarga nr 4832/04, §§ 89-90, 10 kwietnia 2012 r.) ustalono następujące zasady:
– art. 6 § 1 nakłada na sądy krajowe obowiązek podania w świetle obowiązującego prawa powodów, które spowodowały wydanie decyzji o odmowie wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym;
– w sytuacji, w której Trybunał rozpatruje skargę, w której na tej podstawie podnoszone jest naruszenie art. 6 § 1, jego zadanie polega na zapewnieniu, że do zaskarżonej odmowy została należycie załączona taka argumentacja;
– podczas gdy weryfikacja ta musi zostać przeprowadzona w sposób dokładny, zadaniem Trybunału nie jest analizowanie błędów występujących w interpretacji lub stosowaniu właściwych przepisów prawa, które mogły zostać popełnione przez sądy krajowe;
– w konkretnym kontekście trzeciego ustępu art. 234 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (obecnie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE)), sądy krajowe, które wydają decyzje, wobec których według prawa krajowego nie ma możliwości zastosowania środka odwoławczego, oraz sądy, które odmawiają wniesienia do Trybunału Sprawiedliwości UE wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w sprawie pytania przedłożonego tym sądom a dotyczącego kwestii wykładni prawa Unii Europejskiej, zobowiązane są do przedstawienia przyczyn odmowy w świetle wyjątków wskazanych w orzecznictwie TSUE. Muszą zatem wskazać z jakich powodów pytanie zostało uznane za nieistotne, wykazując, że dane przepisy prawa Unii Europejskiej zostały już zinterpretowane przez TSUE lub poprawność zastosowania prawa UE jest tak oczywista, że nie pozostawia miejsca na żadne uzasadnione wątpliwości.
Z argumentacji zaskarżonego wyroku nie wynika zatem jasno czy pytanie skarżącego uznano za nieistotne lub odnoszące się do przepisu, który jest jednoznaczny lub został już zinterpretowany przez TSUE, czy też pytanie to zostało po prostu zignorowane (zob. przeciwny przypadek Vergauwen i Inni, gdzie Trybunał stwierdził, że belgijski Trybunał Konstytucyjny w należyty sposób przedstawił powody odmowy skierowania pytań do Trybunału w celu uzyskania orzeczenia w trybie prejudycjalnym). Ustalenie to jest wystarczające dla Trybunału, aby stwierdzić, że w sprawie doszło do naruszenia art. 6 § 1 Konwencji.
Dhahbi przeciwko Włochom (Skarga nr 17120/09)
Standard: 4513