Zmiana warunków umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy

Autonomiczność zawartej umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy - w stosunku do umowy o pracę - sprawia, że do zmiany lub uchylenia się od skutków prawnych uzgodnionej klauzuli konkurencyjnej nie ma zastosowania instytucja wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 k.p. - por. wyrok SN z dnia 12 listopada 2003 r., I PK 591/02).

Wyrok SN z dnia 13 kwietnia 2005 r., II PK 258/04

Standard: 60816 (pełna treść orzeczenia)

Do zmiany warunków umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 1012 k.p.) nie ma zastosowania art. 42 k.p.

Umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy nie stanowi elementu umowy o pracę. Wprawdzie nie ma przeszkód, by umowę taką, zwaną również klauzulą konkurencyjną, zamieścić w umowie o pracę, nie przesądza to jednak, by wskutek tego klauzula konkurencyjna stawała się elementem umowy o pracę.

W piśmiennictwie prawniczym często klauzulę konkurencyjną określa się jako klauzulę autonomiczną dla podkreślenia jej samodzielnego charakteru w stosunku do umowy o pracę. Konsekwencją powyższego stanowiska jest, że przewidziana w art. 42 k.p. instytucja wypowiedzenia wynikających z umowy o pracę warunków pracy i płacy, nie ma zastosowania do klauzuli konkurencyjnej. 

Wyrok SN z dnia 12 listopada 2003 r., I PK 591/02

Standard: 57733 (pełna treść orzeczenia)