Oddalenie wniosku o zasądzenie kosztów postępowania w razie braku podstaw do odstępstwa od zasady z art. 520 § 1 k.p.c.

uznanie przez sąd w postępowaniu nieprocesowym, że wniosek uczestnika o zasądzenie kosztów postępowania nie uzasadnia odstąpienia od reguły określonej w art. 520 § 1 k.p.c. powoduje oddalenie tego wniosku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 1999 r., III CKN 497/98

Postanowienie SN z dnia 27 lipca 2010 r., II CZ 54/10

Standard: 58489 (pełna treść orzeczenia)

W sytuacji, w której brak jest podstaw do odstępstwa od zasady określonej w art. 520 § 2 k.p.c. należy wniosek o zasądzenie kosztów oddalić w postanowieniu kończącym postępowanie w sprawie.

Nie jest uzasadnione - spotykane często w judykaturze - orzekanie o "wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania" lub o "poniesieniu kosztów postępowania przez każdego uczestnika stosownie do jego udziału w sprawie", względnie pomijanie w ogóle orzeczenia o kosztach.

Wzajemne znoszenie kosztów nie wchodzi w grę, gdyż unormowanie zawarte w art. 520 § 2 k.p.c., jako szczególne, wyklucza odpowiednie - przez art. 13 § 2 k.p.c. -stosowanie art. 100 k.p.c., natomiast orzekanie o ponoszeniu przez każdego uczestnika kosztów postępowania związanych z jego udziałem w sprawie byłoby tylko zbędnym powtórzeniem ogólnej zasady ustanowionej w art. 520 § 1 k.p.c.

Z kolei pominięcie rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku o zasądzenie kosztów czyniłoby orzeczenie niepełnym, wymagającym uzupełnienia (art. 351 § 1 i 3 oraz art. 108 § 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.).

Postanowienie SN z dnia 9 grudnia 1999 r., III CKN 497/98

Standard: 57680 (pełna treść orzeczenia)