Interwencja uboczna zwykła (niesamoistna) oraz kwalifikowana (samoistna)
Interwencja uboczna (art. 76 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Rola interwenienta ubocznego sprowadza się do bycia pomocnikiem i kontrolerem strony procesu. Z art. 76 k.p.c. wynika, że interwenientem ubocznym może być ten, kto ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron.
Aktywność procesowa interwenienta ubocznego może być nakierowana na ochronę jego własnego interesu, czyli zabezpieczenia, bezpośrednio lub w dalszym planie, korzystnej dla niego sytuacji prawnej. Jednakże aktywność ta, aby była procesowo skuteczna, musi dotyczyć rzeczywistego przedmiotu sprawy
Wyrok SN z dnia 22 października 2021 r., I CSKP 76/21
Standard: 67765 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 76 kpc, każdy kto ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, może w każdym stanie sprawy, aż do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji przystąpić do tej strony poprzez zgłoszenie interwencji ubocznej. Dla oceny skutków czynności zdziałanych przez interwenienta ubocznego istotne znaczenie ma przy tym ustalenie, czy interwencja uboczna ma charakter interwencji samoistnej czy też niesamoistnej.
Zgodnie z przepisem art. 79 zdanie drugie kpc interwenient uboczny jest wprawdzie uprawniony do wszelkich czynności procesowych dopuszczalnych według stanu sprawy, jednak nie mogą one pozostawać w sprzeczności z czynnościami i oświadczeniami strony, do której przystąpił. Ograniczenie to nie ma zaś zastosowania w sytuacji gdy uczestnik postępowania pozostaje interwenientem samoistnym, albowiem wówczas z mocy art. 81 kpc do jego stanowiska w procesie stosuje się odpowiednio przepisy o współuczestnictwie jednolitym.
Zgodnie z przepisem art. 81 kpc interwencja uboczna ma charakter interwencji ubocznej samoistnej wówczas gdy z istoty stosunku prawnego lub z przepisu ustawy wynika, że wyrok w sprawie ma odnieść bezpośredni skutek prawny w stosunku pomiędzy interwenientem, a przeciwnikiem strony do której interwenient przystąpił.
Do sytuacji procesowej skarżącego jako interwenienta niesamoistnego ma zatem zastosowanie art. 79 zdanie drugie kpc ograniczający uprawnienie interwenienta ubocznego do podejmowania czynności procesowych w zakresie czynności sprzecznych z czynnościami i oświadczeniami.
Postanowienie SA w Gdańsku z dnia 20 maja 2015 r., V ACa 30/15
Standard: 57631 (pełna treść orzeczenia)