Sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 1 k.p.c.; art. 476 § 2 k.p.c.)

Sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych jest sprawą cywilną (art. 1 k.p.c.) od momentu skierowania jej na drogę postępowania sądowego i ten reżim wyznacza standard procedowania. Oceny tej nie zmienia charakter spornych należności (publicznoprawne), gdyż mechanizm obliczania wartości przedmiotu zaskarżenia jest wspólny.

Postanowienie SN z dnia 12 marca 2020 r., II UZ 4/20

Standard: 59906 (pełna treść orzeczenia)

W rozumieniu art. 1 k.p.c.  (jego formalnoprawnym znaczeniu) sprawami cywilnymi są również sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych, a więc sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych (art. 477[9] k.p.c.), do których przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się z mocy ustaw szczególnych.

Od momentu wniesienia odwołania do sądu rozpoznawana sprawa staje się sprawą cywilną, podlegającą rozstrzygnięciu wedle reguł właściwych dla tej kategorii. Odwołanie pełni zaś rolę pozwu (por. wyrok SN z dnia 19 czerwca 1998 r., II UKN 105/98 oraz postanowienie z dnia 29 maja 2006 r., I UK 314/05). Jego zasadność ocenia się więc na podstawie właściwych przepisów prawa materialnego.

Postępowanie sądowe w sprawach z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych, skupia się zatem na wadach wynikających z naruszenia prawa materialnego, a kwestia prawidłowości zastosowania przepisów postępowania administracyjnego przez organ rentowy pozostaje w zasadzie poza przedmiotem tego postępowania. 

Wyrok SN z dnia 17 kwietnia 2014 r., III UK 137/13

Standard: 58145 (pełna treść orzeczenia)