Odpowiednie stosowanie art. 316 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym

Na podstawie art. 424[12] w związku z art. 398[21] i art. 391 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy zobowiązany jest do stosowania art. 316 § 1 k.p.c., czyli wydając wyrok bierze pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia sprawy. Oznacza to, że orzekając w niniejszej sprawie trzeba uwzględnić wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1.04.2008 r. Sk 77/06, w którym orzekł, że art. 424[1] § 1 i 2 k.p.c. w części obejmującej słowa „kończącego postępowanie w sprawie” jest niezgodny z art. 32 ust. 1 i art. 77 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. W ten sposób otwarto możliwość kwestionowania w drodze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem także postanowień (orzeczeń), które nie kończą postępowania w sprawie. Takim jest niewątpliwie postanowienie rozstrzygające o kosztach.

Postanowienie SN z dnia 27 sierpnia 2008 r., II CNP 43/08

Standard: 56550 (pełna treść orzeczenia)